Sneeuw, kou en Obama

Het was die ochtend koud op de es. De honden leken zich er niets van aan te trekken, maar ik moest een aantal keren tegen mezelf zeggen: ‘Ga door, loop door, het is zo mooi, geniet ervan.’
Het was mooi, het was prachtig, de hagen, de bomen, alles bedekt met een witte laag bevroren mist. De lucht was strakblauw. Dat blauwe boven het bevroren landschap gaf het landschap iets sacraals, iets heiligs, alsof je het eigenlijk niet betreden mocht. Je zou bijna weer in het goddelijke gaan geloven. Ik volgde de sporen van voetstappen, die sporen kwamen me ook tegemoet. Ze waren vermoedelijk van de dominee, die zich hier elke dag komt opladen voor de dag die komen gaat.
Twee dagen kon het landschap die schoonheid vasthouden, toen was het voorbij en had alles wat takken had weer een grauwe kleur. De weilanden bleven nog een paar dagen langer wit, sneeuwwit.
Het is de bomen overkomen. Ze werden onbeweeglijk bevroren. Alles leek onwerkelijk, of ze nooit meer tot leven zouden komen. Je voelde de macht van de natuur, waar je niets tegen in te brengen hebt.
De kou, de sneeuw, de bevroren mist, de natuur liet het over zich heen komen, wij zetten de verwarming een graadje hoger.
Er zijn dingen die je overkomen, waar je niets tegen in te brengen hebt, sneeuw, ijs, kou, hitte, dood. Maar heel veel bepalen we zelf. We kunnen richting geven aan ons eigen leven. Maar het loopt niet altijd zoals we ons voorgesteld hebben. Noem het je ‘lot’ als alles anders is dan je gedacht had. Je ‘lot’ is ook afhankelijk van factoren die je niet in de hand hebt, van mensen die je ontmoet, of juist niet ontmoet, dingen die je overkomen of juist niet overkomen.
Het kost moeite om weer overeind te komen als het lot je geslagen heeft. Maar als het dan lukt, als je weer om je heen kunt kijken, dan besef je des te meer dat het leven ondanks alles de moeite waard is. Maar je moet het zelf doen, je kunt niet achterover leunen.
Obama zei in een van zijn redes: Het lot wordt niet voor ons geschreven, maar door ons. Dat is maar gedeeltelijk waar.